dinsdag 23 april 2013

10. Ramtha


Maandag. We zitten vol spanning in het hotel. Alles is geregeld, het enige dat nog ontbreekt is de handtekening van de minister van onderwijs. In Zaatari zijn de scholen in beheer van UNICEF, maar nu willen we werken op officiële Jordaanse scholen. Dus zonder die krabbel geen workshops.

Om de tijd nuttig te besteden proberen we de workshopoefeningen op elkaar uit. Zonder taal te gebruiken proberen we duidelijk te maken wat we willen dat de groep doet. We geven elkaar feedback en scherpen zo de oefeningen aan.
Dan, rond half één, komt eindelijk het verlossende telefoontje. We mogen gaan. We pakken direct onze spullen en springen in de bus die al stand-by staat.


Dit is Ramtha, op steenworp afstand van de Syrische grens. Even over de grens zie je Deraa liggen. Deraa is een van de plaatsen waar twee jaar geleden de opstand tegen het regime begon. Hier kwamen ook de eerste vluchtelingenstromen op gang. In Ramtha wonen veel Syrische vluchtelingen van het eerste uur. Ook zijn er in de buurt zogeheten 'transit camps'. Dit zijn meer permanente vluchtelingenkampen, waar de tenten al zijn vervangen door wat stevigers.

Eindelijk onderweg!


















De kinderen in deze kampen krijgen les in Ramtha. Rond drie uur komen wij op de eerste school aan, een jongensschool. 's Ochtends hebben hier Jordaanse kinderen les, samen met de Syrische kinderen die in Ramtha en omgeving wonen. De middaggroep bestaat uit Syrische kinderen die wonen in de transit camps. Zij worden dus strikt gescheiden gehouden van de Jordaanse kinderen.
In het kantoor van de directeur, annex de docentenkamer, worden we ontvangen met thee. De directeur is nog niet helemaal op de hoogte van onze plannen, maar is welwillend. Omdat de school om vier uur uit is, is er geen tijd meer voor workshops. Daarom stellen we ons aan de kinderen voor door middel van een korte jamsessie in een klaslokaal. Binnen korte tijd staat het lokaal stampvol, en is de chaos compleet. De resultaten zijn vereeuwigd op diverse mobieltjes van de leerlingen.
Vervolgens reden we snel naar de meisjesschool een paar straten verder, voor eenzelfde jamsessie en een gesprek met de directrice.



Uiteindelijk is het allemaal rond. We vormen zes duo's, drie teams gaan de komende dagen les geven aan de meisjes, de drie andere teams doen dit op de jongensschool. Zo kunnen we zes klassen drie dagen lang een workshop geven. Morgen is het dan eindelijk zo ver. We gaan beginnen.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten