-"Mam? Goed nieuws. Ik mag naar Jordanië."
-"Jordanië?"
-"Ja. Naar een Syrisch vluchtelingenkamp."
De zin uitspreken was al bizar en nu ik hem opschrijf klinkt het alleen maar idioter. Woorden als 'goed' en 'leuk' lijken niet echt op de situatie van toepassing. Maar ik wil het nieuws een beetje enthousiast brengen. Om het niet enger te maken dan strikt noodzakelijk. En omdat ik oprecht blij ben dat ik mee kan.
-"Je gaat wat?"
Mijn moeder en ik zijn niet van het type elke-dag-bellen. Dus ze wist nog niet dat ik enkele weken eerder had gereageerd op de Facebook-oproep van Merlijn Twaalfhoven. Hij zocht creatieve muzikanten, schrijvers en verslaggevers voor een muzikale missie. Het doel is week lang muziek maken met kinderen in het kamp, om af te sluiten met een concert. Als afleiding, maar vooral om de kinderen via muziek hun verhaal te laten vertellen. Een verhaal dat niet hoeft te gaan over bommen en sluipschutters, maar over henzelf, hun dromen, hun wensen. Deze verhalen willen we meenemen om uit te dragen aan de rest van de wereld.
-"Wanneer vertrek je?"
-"Over twee weken."
-"En wat ga je daar doen dan?"
Er is nog veel onduidelijk, omdat we niet weten welke voorzieningen er zijn. In Nederland is inmiddels een peloton andere vrijwilligers op het project gedoken. Er worden filmpjes en foto's gedeeld, instrumenten worden geregeld om mee te nemen en diverse benefietconcerten georganiseerd om het project te steunen. Het project is in samenwerking met UNICEF, maar die hebben hun geld hard nodig voor de noodhulp.
-"Geweldig project, toch?"
-"Zeker. Maar ook spannend."
-"Ja", zeg ik, en luister toch maar even naar de kriebel in mijn buik. "Het is ook spannend."
-"Jordanië?"
-"Ja. Naar een Syrisch vluchtelingenkamp."
De zin uitspreken was al bizar en nu ik hem opschrijf klinkt het alleen maar idioter. Woorden als 'goed' en 'leuk' lijken niet echt op de situatie van toepassing. Maar ik wil het nieuws een beetje enthousiast brengen. Om het niet enger te maken dan strikt noodzakelijk. En omdat ik oprecht blij ben dat ik mee kan.
-"Je gaat wat?"
Mijn moeder en ik zijn niet van het type elke-dag-bellen. Dus ze wist nog niet dat ik enkele weken eerder had gereageerd op de Facebook-oproep van Merlijn Twaalfhoven. Hij zocht creatieve muzikanten, schrijvers en verslaggevers voor een muzikale missie. Het doel is week lang muziek maken met kinderen in het kamp, om af te sluiten met een concert. Als afleiding, maar vooral om de kinderen via muziek hun verhaal te laten vertellen. Een verhaal dat niet hoeft te gaan over bommen en sluipschutters, maar over henzelf, hun dromen, hun wensen. Deze verhalen willen we meenemen om uit te dragen aan de rest van de wereld.
-"Wanneer vertrek je?"
-"Over twee weken."
-"En wat ga je daar doen dan?"
Er is nog veel onduidelijk, omdat we niet weten welke voorzieningen er zijn. In Nederland is inmiddels een peloton andere vrijwilligers op het project gedoken. Er worden filmpjes en foto's gedeeld, instrumenten worden geregeld om mee te nemen en diverse benefietconcerten georganiseerd om het project te steunen. Het project is in samenwerking met UNICEF, maar die hebben hun geld hard nodig voor de noodhulp.
-"Geweldig project, toch?"
-"Zeker. Maar ook spannend."
-"Ja", zeg ik, en luister toch maar even naar de kriebel in mijn buik. "Het is ook spannend."
Geen opmerkingen:
Een reactie posten